admin – Szkółka drzew i krzewów ozdobnych Warszawa

Barwa

Decydując się na rodzaj rośliny będziemy mieli do wyboru 4 grupy kolorystyczne. Odmiany o kolorystyce zielonej, jasnozielonej, niebieskiej i złocistożółtej.

Odmiany zielone sprawdzają się doskonale jako tło dla krzewów liściastych oraz wielu kompozycji bylinowych, do tego świetnie się komponują w ogrodach i zieleni miejskiej jako formy płożące lub kuliste. Drzewka o głębokiej, ciemnozielonej barwie są bardziej cieniolubne, wymagać od nas będą gleb żyznych, lekko wilgotnych i przepuszczalnych.
Iglaki jasnozielone nabierają najpiękniejszej barwy w pełnym słońcu. Tam równomierniej urosną, zachowają ładny i regularny pokrój. W cieniu przyjmą kolor zielonkawy tracąc swoją wyjątkowość.
Odmiany złocistożółte będą się prześlicznie komponować w zestawieniu z odmianami ciemnozielonymi i błękitnymi. Warto wybrać dla nich słoneczne stanowisko, bo tylko na takim, szczególnie wiosną, odwdzięczą nam się najintensywniejszymi barwami.
Odmiany połyskując błękitem, doskonale wyglądać będą w praktycznie każdym zestawieniu. Niebieskie iglaki najintensywniejszy kolor uzyskują zimą, w czasie mrozów. Rośliny o błękitnej lub stalowo-błękitnej barwie są najodporniejszą grupą na warunki zimowe, co zawdzięczają większą ilością wosku w igłach, który skuteczniej chroni rośliny przed większym mrozem.

Kształt

Drugim ważnym czynnikiem jest funkcja jaką w danym miejscu ma spełniać wybrany przez nas iglak. Atrakcyjny charakter soliterów, uzyskamy sadząc je pojedynczo, w miejscach dobrze eksponowanych. Zupełnie inną rolę będą miały krzewy niskie, o poziomym, rozłożystym wzroście, doskonałe jako rośliny okrywowe, znoszące gorsze warunki środowiskowe, silne słońce i wiatry, czy też suchą glebę. Najbardziej rozpoznawalną grupę stanowią iglaki żywopłotowe, które chronić będą nasz ogród i pozostałe rośliny przed niekorzystnym wpływem otoczenia (wiatr, zanieczyszczenia, hałas itp.) oraz oczami wścibskich osób. W ostatnich latach pojawia się co raz więcej form karłowych wśród iglaków, które mimo niewielkich rozmiarów są często najcenniejszymi roślinami w ogrodzie.

Warunki

Pamiętać należy również o właściwym doborze odmian, w zależności do warunków panujących w miejscu sadzenia. Niektóre rośliny nigdy nie będą miały szans na przetrwanie w naszym klimacie, inne będą narażone na uszkodzenia podczas większych mrozów. Kolejną istotną cechą roślin są ich wymagania glebowe. Niedobór lub zbyt duża ilość wody oraz charakter i skład gleby może być głównym czynnikiem wpływającym na przeżycie rośliny.

Sadzenie

Drzewa i krzewy iglaste sadzi się wczesną wiosną lub jesienią, z uwzględnieniem warunków pogodowych o danej porze (susza, wiatr). Zakupione iglaki dobrze jest sadzić zaraz po ich nabyciu, chociaż drzewka mające system korzeniowy zabezpieczony jutą lub pojemnikiem, czyli takie, jakie możecie Państwo zakupić w naszej szkółce, można bezpiecznie przechowywać nawet przez kilka tygodni. W przypadku takiej możliwości, zadołujmy je w zacisznym i chłodnym miejscu i regularnie podlewajmy by nie dopuścić do przeschnięcia korzeni.

Wykopmy dół dwukrotnie większy od bryły korzeniowej sadzonej rośliny. Na spód dołka wysypmy rozłożony kompost, lekko zakwaszony torf, lub żyzną ziemię ogrodniczą. Roślinę posadźmy na takiej samej głębokości, na jakiej rosła w szkółce. Przed posadzeniem powinno się nasączyć bryłę korzeniową wodą, tak aby usunąć powietrze z systemu korzeniowego. Drugim sposobem jest wlanie wody do dołków na rośliny lub intensywne podlanie tuż po posadzeniu.

Sadzenie kończymy dokładnym zasypaniem i udeptaniem dołka w którym posadziliśmy drzewko.

Pielęgnacja

Podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym posadzonych roślin jest systematyczne ich podlewanie. Oczywiście w zależności od gatunku i warunków atmosferycznych musimy uwzględnić intensywność dostarczania iglakom wody. Przykładowo jodły lub sosny zakorzeniają się głęboko, dzięki temu są wytrzymalsze, tymczasem w przeciwieństwie do nich, cyprysiki lub cisy zakorzeniają się płycej i potrzebują większych ilości wody. Pamiętajmy o obfitym podlaniu iglaków przed nastaniem mrozów. Nie mniej ważne od podlewania roślin, jest ich odchwaszczanie, które powinno być na tyle regularne aby nie dopuścić do zasłaniania promieni słonecznych iglakowi. Trzeba pamiętać także o tym, że chwasty pobierają bardzo dużo wody i składników mineralnych z podłoża hamując rozwój drzewek.

Bardzo ważne w pielęgnacji jest umiejętne nawożenie roślin ozdobnych. Nie powinno się nawozić świeżo posadzonych iglaków, ponieważ w kolejnych latach będą mniej odporne i będą wymagać ostrożniejszej opieki. Rośliny młode trzeba dokarmiać w większym stopniu niż te starsze z dobrze rozwiniętym system korzeniowym. Nawożenie zarówno organiczne jak i mineralne rozpocznijmy wiosną i kontynuujmy do lipca, z częstotliwością co 4-6 tygodni.

W raz z pierwszymi wiosennymi przyrostami rozpoczyna się czas cięcia pędów u drzew i krzewów. Żywopłotom iglastym wyrównajmy wysokość, usuwamy wyłamane lub wystające gałęzie. Inne rośliny tniemy tak aby zachować ich pierwotny kształt. Cięcie formujące wykonujmy do końca lata.

W porze zimowej warto pamiętać o zrzucaniu nadmiaru śniegu z roślin, który pod swoim ciężarem potrafi łamać gałęzie a nawet całe krzewy (szczególnie młode egzemplarze). Warto też przed pierwszymi śniegami obwiązać iglaki aby śnieg i mróz nie wyrządzał zbyt wielu szkód roślinom w trakcie zimy.